هفته پیش بعد از حدود 2 سال تصمیم گرفتم سر و سامانی به اوضاع دندان‌ها بدم. به دندانپزشکی رفتم. قرار شد یک عکس OPG از دندان‌هایم بگیرم که در واقع یک جور پانورامای دندانی است! عکس را گرفتم. دیدم اوضاع زیاد خوب بنظر نمی‌رسد. آن را برای دکتر فرستادم. چشمتان روز بد نبیند! دکتر جان فرمودند که دندان‌ها را حسابی سرویس کرده‌ای! چندین جلسه درمان لازم است تا التهاب و پوسیدگی‌ها رفع شود.
من خیلی شوکه شده بودم. چون در این مدت نه دردی داشتم و نه موضوعی در دهانم نگرانم کرده بود! من صرفا خواسته بودم یک چکاپ انجام دهم و حالا با این واقعیت که دندان‌هایم بسیار آسیب دیده‌اند مواجه شدم. در اولین جلسۀ حضوری این موضوع را به دندانپزشکم گفتم و او خیلی با حوصله برایم قضیه را باز کرد. اول این موضوع را خاطر نشان شد که در حالت عادی، هر شخصی بدون توجه به اینکه علامت یا دردی دارد یا نه، باید به‌طور متوسط هر شش ماه به دندانپزشک مراجعه کند و وضعیت دندان‌هایش را چک کند، اما در مورد دندان‌های من موضوع ویژه‌ای وجود داشت.
آقای دکتر عکس دندان‌هایم را در مانیتور بالای سرم نشان داد و گفت: «ببین، مینای بالای دندانهایت سالم سالم است و هیچگونه پوسیدگی ندارد. پوسیدگی‌های دندانی تو، از وسط دندانهایت نشات می‌گیرد. هر دندان آسیب‌دیده‌ات را که بررسی کنی متوجه می‌شوی از وسط، پوسیدگی وارد دندان شده و جلو رفته‌است.» ناگهان تمام شب‌هایی که از نخ دندان کشیدن طفره رفته بودم جلوی چشمم آمد. از دکتر پرسیدم اگر نخ دندان می‌کشیدم جلوی این پوسیدگی‌ها گرفته می‌شد؟ با تاکید و غیظ خاصی پاسخ داد: «دقیقا!»
وقتی برای جلسۀ دوم در اتاق انتظار دندانپزشکی نشسته بودم، با خودم فکر کردم مراقبت مداوم و بررسی و اصلاح پوسیدگی‌ها و اشکالات در همۀ موضوعاتی که قرار است بطور پایدار مورد استفاده قرار بگیرد چقدر مهم است. اگر من مرتباً دندان‌های خودم را چک می‌کردم زودتر متوجه این موضوع می‌شدم و از پیشروی این پوسیدگی‌ها جلوگیری می‌کردم. از آن مهمتر، اگر هر روز فقط چند دقیقه برای مراقبت و پاکسازی دندان‌هایم با نخ دندان وقت گذاشته بودم، این پوسیدگی‌ها حتی شروع هم نمی‌شدند.
این موضوع درباره هر محصول پایداری از جمله یک دورۀ آموزشی نیز بسیار مهم است. اگر شما دوره‌ای طراحی کرده‌اید که قرار است بارها و بارها مورد استفاده قرار گیرد. لازم است که بطور مداوم آن را مورد بررسی و بازبینی و اصلاح قرار دهید. این ارزیابی‌های مداوم باعث می‌شود پیش از آن‌که اشکال اساسی در خروجیِ دورۀ شما به وجود آید، آن را پیدا کنید و آن را بهبود دهید. اگر خودتان متوجه اشکالات آن نمی‌شوید خوب است که با بازخورد گرفتن از سایر متخصصان، یا فراگیران دوره سعی در کشف و رفع اشکالات دوره و بهبود مداوم آن داشته باشید.
