کوله‌پشتی اطلاعات در سفر یادگیری

سفر یادگیری

تفاوتی ندارد که در حال آموزش به چه مخاطبی و با چه سن و سالی هستیم؛ فارغ از جنسیت و سن یادگیرنده، در هرحال، تجارب یادگیری مثل سفر هستند. سفری که از جایی که یادگیرنده اکنون قرار دارد شروع می‌شود و تا زمانی که به هدف موردنظرِ  آن آموزش می‌رسد ادامه می‌یابد. معمولا پایان این سفر فقط دانستنِ بیشتر نیست، بلکه کسب مهارت، تغییر نگرش و توانایی انجام دادنِ بیشتر و بهتر است.

شکاف یادگیری

همیشه یک شکاف بین موقعیت کنونیِ یادگیرنده و جایی که باید برای دستیابی به موفقیت به آن برسد وجود دارد؛ این شکاف، همان نیازی است که ما به عنوان آموزش‌دهنده باید بتوانیم پاسخ مناسبی برایش پیدا کنیم و خلا موجود را پر کنیم.

شکافی که در این جا از آن حرف می‌زنیم می تواند کمبود دانش باشد، اما واضح است که فقط محدود به این مورد نیست. اطلاعات را می‌توان به عنوان ابزاری در نظر گرفت که یادگیرنده به آن نیاز دارد تا بتواند عملکرد خود را نشان دهد. اما نکتۀ کلیدی این جاست که یادگیرنده بداند با این ابزار، یعنی دانش یا اطلاعات خود چه کاری انجام دهد و چگونه از آن بهره مناسب ببرد.

ابعاد شکاف دانش

زمانی که تنها کمبود یادگیرنده، دانش است کار معلم خیلی آسان است، به ویژه در این عصر انفجار اطلاعات که راه‌های خیلی آسان و ارزانی برای دسترسی به اطلاعات وجود دارد. پس حالا که دسترسی به دانش، تنها نیاز یادگیرنده نیست، فکر می‌کنید چه شکاف‌های دیگری غیر از دانش وجود دارد که می‌توان با آموزش آن‌ها را پوشش داد؟ در قسمت نظرات برای ما بنویسید.

دنیای اطلاعات، علاوه بر دسترسی آسانی که در اختیار یادگیرنده قرار می‌دهد مزایای مهم دیگری نیز دارد. در عصر اطلاعات، لزوما نیازی نیست فراگیرها همۀ اطلاعات را در کل مسیر یادگیری در  ذهن خود نگه دارند. با این حساب شما می‌توانید اطلاعات مهم بیشتری را در مسیر آموزش به دانش آموزان آموزش دهید. لذا یکی از تکنیک‌های مهم در مسیر طراحی آموزشی این است که همه اطلاعات را به یک‌باره بیرون نریزید بلکه ببینید چطور می‌توانید کوله‌پشتی اطلاعات را در طول آموزش روی پشت دانش آموز نگه‌دارید تا هرجا لازم بود چیزهایی  که لازم دارد را از درون کوله پشتی بردارد.

اگر یادگیرنده‌ها دقیقا زمانی اطلاعات را دریافت کنند که به آن اطلاعات نیاز دارند، احساس بهتری خواهند داشت و بیشتر قدردان خواهند بود. ایجاد یک شکاف آموزشیِ هدفمند می تواند انگیزۀ دانش آموزان را برای یادگیری و کنجکاویِ بیشتر افزایش دهد. می توان برای ترغیب بیشتر دانش آموزان قسمتی از اطلاعات پیرامون یک موضوع را به آن ها داد و با پرسیدن چند سوال شکاف دانش را به وجود آورد و در این هنگام دانش آموزان بعد از احساس نیاز، آماده و تشنۀ یادگیری و پرکردن خلا آموزشی خود می شوند.