مدل ADDIEیک مدل سنتی طراحی آموزشی است و اکثر مدل‌های دیگر بر اساس این مدل طراحی و پایه‌گذاری شده‌اند. پنج مرحلۀ تحلیل، طراحی، توسعه، اجرا و ارزیابی، یک راهنمای پویا و انعطاف‌پذیر برای ایجاد آموزش‌های موثر و ارزیابی و بهبود آنها ارائه می‌دهند. با وجود اینکه شاید مدل ADDIEرایج‌ترین مدل طراحی آموزشی باشد، اما ضعف‌هایی دارد که منجر به ایجاد برخی تغییرات در آن و ایجاد مدل‌های جدیدتر شده‌است.
فناوری غوطه‌وری شامل فناوری‌هایی می‌شود که با استفاده از فضای ۳۶۰ درجه واقعیت را گسترش می‌دهند یا واقعیت جدیدی ایجاد می‌کنند. از آنجا که فناوری غوطه‌وری از فضای ۳۶۰ درجه استفاده می‌کند، کاربران می توانند به هر جهتی نگاه کنند و محتوا را مشاهده کنند. برخی از انواع فناوری‌های غوطه‌وری با همپوشانی تصاویر دیجیتال بر روی محیط زندگی واقعی کاربر، واقعیت را گسترش می‌دهند، و برخی از آنها با جدا کردنِ کاملِ کاربر از جهان واقعی و غوطه‌ور شدنش در یک محیط دیجیتالی، واقعیت جدیدی را ایجاد می کنند.
همه‌گیری کرونا به ما نشان داد که چقدر احتیاج به به‌روزکردن مهارت های خودمان داریم؛ چه مهارت‌های تکنولوژیک در حوزه شخصی و کسب‌وکار و چه مهارت‌های نرم مثل مهارت تصمیم‌گیریِ درست و به‌موقع، مسئولیت‌پذیری، خلاقیت، تفکر استراتژیک، تفکر انتقادی، خودمراقبتی و حتی یادگیرنده بودن. ما در دنیایی غیر قابل پیش‌بینی زندگی می‌کنیم که آموزش آکادمیک، به شکلِ گذشته در آن حائز اهمیت نیست. در عوض، تخصص، مهارت و توانایی ابراز وجود و حضور مهم‌تر است و آموزش بر مبنای دو مهارتِ مهمِ تصمیم‌گیری و مسئولیت‌پذیری پیش می‌رود.
موضوعی که ما معمولا در مواجهه با رسانه‌ها و محتوایی که مصرف می‌کنیم در نظر نمی‌گیریم این است که این محتوا خودِ واقعیت نیست! عوامل بسیاری می‌توانند در این عدمِ تطابقِ رسانه با واقعیت موثر باشند. در تولیدمحتوا توسط اشخاص، قطعا طرزفکر یا دیدگاه آنها نسبت به موضوع، بر نوع ارائه یک محتوای خاص تاثیرگذار خواهد بود. حتی یک فیلم مستند هم تحت‌تاثیر برخی عوامل و محدودیت‌ها قرار می‌گیرد، ساده‌ترین عاملی که می‌توان مطرح کرد محدودیت قاب دوربین و زاویه فیلمبرداری است.
