همانطور که در یادداشت «اصل مجاورت در طراحی» گفتم توجه به چند اصل در طراحی گرافیکی یک آموزش، باعث می‌شود بتوانیم نتیجۀ مطلوب‌تری از آن بگیریم و مفهوم موردنظر را بهتر منتقل کنیم. اصل دومی که می‌خواهم مورد بررسی قرار دهم اصل هم‌ترازی است.
هم‌ترازی:
هم‌ترازی با این هدف انجام می‌شود که هیچ عنصری در صفحه بی‌دلیل و بدون برنامه در جای خاصی از صفحه قرار نگیرد. هر عنصر باید دارای ارتباط بصری با عنصر دیگری در صفحه باشد. در واقع هر جزء را آگاهانه در جای خاصی از صفحه قرار می‌دهیم.
وحدت یک مفهوم مهم در طراحی است. برای اینکه همه عناصر صفحه یکپارچه، متصل و مرتبط به نظر برسند، باید بین عناصر جداگانه پیوند بصری وجود داشته باشد. حتی اگر عناصر جداگانه از نظر فیزیکی در صفحه نزدیک نباشند، می‌توانند به سادگی با قرار دادن خود در جایگاه مناسب نسبت به سایر اطلاعات، متصل، مرتبط و متحد به نظر برسند. نگاهی به پروژه‌های طراحی مورد علاقه خود بیندازید. مهم نیست که یک قطعۀ خوب‌طراحی‌شده در نگاه اول چقدر وحشی و هرج و مرج باشد، همیشه می‌توانید ترازها را در داخل آن پیدا کنید.
هدف اساسی
هدف اصلی ترازسازی، یکپارچه سازی و سازماندهی صفحه است. نتیجه مشابه وقتی است که شما همه اسباب‌بازی های کودکی را که در اتاق نشیمن پهن شده‌بود برداشته و در یک جعبه اسباب‌بازی قرار دهید.
اغلب یک تراز ِ قوی (البته همراه با حروف تایپ مناسب) است که ظاهری پیچیده ، ظاهری رسمی، ظاهری مفرح یا یک نگاه جدی را ایجاد می کند.
چگونه آن را انجام دهیم؟
از محل قرار دادن عناصر آگاه باشید. هنگام قرار دادن یک عنصر، همیشه چیز دیگری را در صفحه پیدا کنید تا با آن همسو شود، حتی اگر این دو شیء از نظر فیزیکی از یکدیگر بسیار دور باشند.
از چه چیزی باید اجتناب کرد؟
از استفاده از بیش از یک ترازِ متن در صفحه خودداری کنید (یعنی برخی از متن‌ها را در مرکز قرار ندهید و سایر متن‌ها را راست‌چین کنید). و لطفاً بسیار تلاش کنید تا از تراز وسط فاصله بگیرید. مگر اینکه آگاهانه در تلاش برای ایجاد یک ارائه رسمی و آرام باشید! یک تراز وسط را آگاهانه انتخاب کنید، نه به طور پیش فرض.
منبع این یادداشت: کتاب The Non-designers’ Design Book
